مقدمه
گسترش سازمان ها ، پیچیده شدن فعالیتها ، ورود رقبای جدید به صحنه تجارت ، گسترش فعالیت سازمان ها از نظر جغرافیایی ، کمرنگ شدن مرزهای جغرافیایی در فعالیت های کسب و کار، شکر گیری اقتصاد جهان و جهانی شدن روندی بود که در طی چند دهه به مرور برسازمانهاحاکمیت یافت و سازمان ها نیز بالاجبار به طراحی ساز و کارهایی پرداختند که بتوانند خود را همگام با تغییرات سازماندهی و ادامه حیات دهند .

همان گونه که کر شد مهندسی مجدد بر تغییر بنیادی ، ریشه ای و بلند مدت تأکید  دارد و هدف آن دست یابی به نتایج عمده در کسب و کار است . ولی نگرش در تغییرات تدریجی ، تغییر گام به گام را درد دستور کارخود دارد و به تغییرات و اهداف کوتاه مدت تأکید می شود .سرعت تغییرات و حجم آن در دهه ۹۰ نشان داد که تغییرات تدریجی نمی تواند پاسخ گویی شرایط باشد و سازمان ها جهت حفظ بقاء و دست یابی به برتری های رقابتی نیاز به تغییرات بنیادی و بازنگری کلی در فرآیند های کسب وکار خود دارند . دو نگرش رامیتوان به صورت زیر مقایسه کرد :

مهندسی مجدد از جمله فنونی است که با انطباق اثر بخش سازمان ها ، سیستم ها و روش ها با شرایط نوین به مدیران کمک های چشمگیری ارائه می کند . تفکر مهندسی مجدد به عنوان رویکرد نوین در خدمت مدیران سازمان ها و مؤسسات مختلف تولید ، خدماتی و اداری قرار گرفته است تا بتوانند با نوین سازی و طراحی مجدد ساختارها ، کار و فعالیت خود را به طور مؤثری در راستای اهداف تعیین شده به انجام رساند . به بیان دیگری مهندسی مجدد به مفهوم ارائه طرح نوین در عرصه کار برای ایجاد خلاقیت و نوآوری در ذهنیت کارکنان ، دگرگونی ساختارها و سامزاندهی نیروها و واحدهای سازمانی در راستای کاربردکارا و مؤثر منابع و امکانات نقش اساسی را ایفا نموده است .

سازمان تی شکل چیست ؟

سازمان هایی که ساختار فناوری محور را انتخاب کنند از انعطاف پذیری بالایی جهت انتخاب متغیرهای سازمان دهی بر خوردار خواهند بود .
یکی از اثرا ت فناوری تغییرشکل ساختار از بلند به مسطح است که در آن حداقل سطوح مدیریتی وجود دارد .
حیطه کنترل در نگرش های کلاسیک طراحی ساختار از مفاهیم اساسی است . یک مدیر چه تعداد افراد را میتواند نظارت وسرپرستی کند ؟ پاسخ این سوال معمولاً به شرایط رجوع داده می شود . بررسی ها تعدا هفت یا هشت را برای  حیطه کنترل مناسب می داند .

ایجاد شکل های جدید از سازمان

فناوری ایجاد شکل های جدید از سازمان را میسر می سازد . این امر از طریق تغییر در متغیرهای سازمان انجام یم پذیرد . تغییر در متغیرهای مربوط به سازمان مانند حیطه نظارت می تواند شکل های بلند یا مسطح سازمان را به وجود آورد . مثلاً سازمان هایی که حیطه نظارت ۷زیر دست را برای هر مدیر انتخاب می کنند . نسبت به سازمانی که ۲۰ نفر را تحت نظارت یک مدیر قرار می دهد از سلسله مراتب بیشتری استفاده می کند و لذا دارای ساختار بلند است .
متغیرهای سازمانی متأثر از فناوری اطلاعات در جدول ۶-۵ نشان داده شده است . بعنوان مثال در رابطه مکانیزم ارتباطی از توانایی های فناوری اطلاعات مانند پست الکترونیک و گروه افزارها می توان به جای کمیته های سنتی و یا گروههای رابط استفاده کرد . در سازمان های مجازی شکل کامل از متغیرهای فناوری اطلاعات را می توانیم مشاهده کنیم که شیوه های سنتی سازمان ها را دچار دگرگونی و تحول کرده است .
سازمان های تی شکل ژنریک سازمان های فناوری محور هستند . متغیرهای فناوری اطلاعات می تواند به شکل های مختلف مورد استفاده قرارگیرند و لذا اشکال مختلفی از سازمان ها را به وجود آورند . جدول ۷-۵ مدل های ساختاری از انواع سازمان را نشان می دهد .