رها شدن اسید

زمانی که بخواهد، پایداری، ثبات و زیبایی محیط زیست را حفظ کند کار درستی را انجام داده است. در غیر این صورت عمل اشتباهی را انجام می‌دهد. آلدو لیپوید دیوید نیهان از گلوب بستن توضیح می‌دهد که چگونه آلودگی هوا به تغییرات موجود در جهان مرتبط است، «باد، باران و مواد رادیواکتیو در مرز کشور برای کنترل پاسپورت متوقف می شوند، و هر جایی که بخواهند می روند. آلودگی؟ به زودی نزدیک شما خواهد آمد … هم اکنون همه مادر جهت باد قرار داریم. در حال حاضر شما با مواد آلوده کننده ای که در این متن در حال حرکت هستند برخورد می کنید: مواد رادیواکتیو حاصل از انفجار چرنوبیل، مواد آلوده کننده بنیادی و سر سخت که به طرف قطب شمال و دریاها و سرزمین‌های اطراف آن در حال حرکت هستند، و دود حاصل از آتش سوزی‌های بزرگ. این بخش در مورد دسته بزرگ دیگری از مواد آلوده کننده در حال حرکت بحث خواهد کرد: مواد اسیدی و منابع آنها. و ازما می پرسد که بعد از رها شدن اسید از هوا به زمین و آب چه اتفاقی خواهد افتاد، همانطور که در بسیاری از مناطق اطراف زمین اتفاق افتاده است. در قسمت اول این بخش مواد آلوده کننده که مسئول رها سازی اسیدها هستند معرفی می‌شوند، و توضیح می‌دهد که چگونه آنها تشکیل می‌شوند. و مرور کلی بر روی یک بررسی نیم میلیون دلاری دارد که در آمریکا و برای فهم بهتر رها سازی اسید انجام شده است. قسمت دوم، تأثیرات زیان آور رها شدن اسید در آب و زندگی آبزیان، جنگل و خاک آن را مورد بررسی قرار می‌دهد. قسمت سوم منابع صادر کننده مواد آلوده کننده تشکیل دهنده اسید و چگونگی کاهش این منابع را بررسی می‌کند. قسمت چهارم، بر روی مسائل بین المللی پیرامون موضوع رها شدن اسید بحث می‌کند.

پیش زمینه

اولین بار در سال ۱۸۵۲ در مورد رها سازی اسید مطالبی بیان شد. در نیمه اول قرن ۲۱ آسیب شدیدی به درختان و سبزیجات در نزدیکی نقطه ذوب دیده شده که غالباً مقدار زیادی از دی اکسید سولفوراز کانه‌های فلزی سرشار از سولفور آزاد می شدند.

قسمت دوم

تأثیرات زیان آور آب و زندگی آبزیان

در سال ۱۹۹۰، در گزارش طرح ملی ارزیابی ریزش اسیدها رها شده آمده است که رها‌سازی اسید سبب اسیدی شدن سطح برخی از آبهای آمریکا شده است. زندگی ماهی و آبزیان دیگر که شامل حلزونها و سخت پوستان می‌شوند. در ۱۵ درصد از دریاچه‌های نیواینگلند به طور زیان آوری تحت تأثیر قرار گرفته بود. دریاچه‌های ادیروندوک نیویورک دستخوش بیشتری تغییر شده است.

جنگل‌ها و خاک آنها

جنگلها دستخوش نوعی آفت به نام آفت سرشاخه می‌شوند و هر ۵۰ تا ۲۰۰ سال عمرشان کم می‌شود. و این موضوع هم به دلیل فشار و هم سن زیاد آنها است. آلودگی نیز به این فشارهای طبیعی افزوده می‌شود. جتگلها نه تنها به دلیل رهاسازی اسید بلکه به دلیل میزان ازون سطح زمین و آلودگی فلزات سنگین آسیب می بینند.