توضیحات

فصل سوم : مشکلات پیش رو

فصل چهارم : امکانات و ویژگی های جدید

مقدمه
TCP/IP نسخه ۶ چیست وچه تفاوتی با نسخه ۴دارد؟

منظور از آدرس خود یا آدرس loopback ، آدرس IP بصورت ۱۲۷٫۰٫۰٫۱ است. با این آدرس IP یک کامپیوتر می تواند پیغامی را برای خودش ارسال کند. این آدرس معمولاً برای عیب یابی شبکه و تست کردن آن استفاده می شود. بعبارتی دیگر Loopback زمانی انجام می‌شود که یکی از کامپیوترهای میزبان بسته‌ای را برای خودش می‌فرستد. کاربرد این متد در رفع مشکل و تست اتصالات شبکه است.
مسلما IPv6 یکی از بزرگترین و فراگیرترین تغییراتی بود که بر روی ساختارهای پایه‌ای اینترنت اعمال شد. تغییری که در طول ۲۰ سال گذشته بی سابقه بوده است. در حقیقت نسخه ۱ تا ۳ پروتکل IP هیچگاه به کار برده نشد، همین اتفاق برای نسخه پنجم نیز افتاد . IPv4 تا زمانی که تمامی پروتکل ها به درستی وظایف خود را انجام می‌دانند یک چیز واقعاً مفید بود، به خصوص که طراحی آن به سال ۱۹۷۰ باز می گشت و امتحان خود را پس داده بود. اما این مجموعه یک سری مشکلات داشت؛ هر کامپیوتر بر روی شبکه احتیاج به آدرس اینترنتی مخصوص خود داشت و   IPv4  فقط ۳۲ بیت داشت. چون ۳۰ سال قبل به علت مسائل تکنیکی تعداد کل وسائل مربوط به شبکه از ۳۲^۲ یا ۴۲۹۴۶۷۲۹۶ کمتر بود – چیزی نزدیک به ۲ میلیارد – که مشکل بزرگی به نظر نمی‌رسید. اما امروزه با وجود صدها میلیون استفاده کننده اینترنت و در حالیکه آدرس های اینترنتی بر روی تلفن های همراهی که از جستجوگرهای اینترنتی کوچک استفاده می‌کنند و وسائل بازی و خانگی مانند یخچال و تلویزیون و… که به زودی و برای راحتی و کارایی بیشتر قرار است به اینترنت وصل شوند به کار برده شود کاملا مشخص می‌شود که چرا این ۳۲ بیت آدرس به زودی تمام خواهد شد. بنابراین لزوم استفاده از IPv6 مطرح شد. در این راستا مهمترین تغییر چهار برابر شدن فضای آدرس دهی از ۳۲ به ۱۲۸ بیت درنسخه جدیدIP یعنی IPv6 بود .در عمل از فضای آدرس دهی جدید به خوبی استفاده نخواهد شد، با این وجود هیچ گاه مشکل کمبود آدرس به وجود نخواهد آمد. به طور خلاصه برای هر کدام از ما ۶۰ هزار میلیارد آدرس IP فراهم خواهد شد. گسترش IPv6 احتیاج به بازنگری در سیستمهای شبکه‌ای و تغییر پیکر بندی صدها میلیون کامپیوتر در سراسر جهان خواهد داشت. مساله امنیت نیز یکی از مهمترین مسایل در این نسخه می‌باشد که بایستی بصورت وسیع به آن پرداخته شود.
شاید نیاز به توسعه تعداد آدرس های IP با توجه به وضعیت بحرانی موجود به عنوان یکی از اهداف مهم طراحی و پیاده سازی IPv6 ذکر شود ولی تمام داستان به اینجا ختم نمی‌شود و دلایل متعدد دیگری نیز در این زمینه مطرح می‌باشد.IPv6 بگونه‌ای طراحی شده است تا ضمن ایجاد یک محیط همگرا زمینه استفاده از صوت ، تصویر و سرویس های داده را بر روی شبکه‌ای با زیرساخت IP فراهم نماید. بدین منظور،امکانات و پتانسیل‌های پیشرفته‌ای در IPv6 پیش بینی شده است :

نتیجه گیری

نتیجه
کاهش گسترده و روزافزون آدرس‌های اینترنتی IPv4‌ هنوز تأثیر تجاری قابل توجهی را بر فعالیت‌های تجاری ISPها ایجاد نکرده است. با وجود این‌، تعداد کمی از سازمان‌ها حرکت به سمت IPv6 را با سبک و روش خاص خود آغاز‌کرده‌اند. در حال حاضر، IPv6 به‌ صورت توکار در سیستم‌عامل‌های سرور و کلاینت ویندوز تعبیه شده و از سوی سرویس اکتیو دایرکتوری پشتیبانی می‌شود. بسیاری از متخصصان IT معتقدند، با وجود این‌که مهاجرت به IPv6 امری اجتناب‌ناپذیر است، اما کماکان فقدان انگیزه کافی برای آغاز مرحله گذار در بین فعالان تجاری بسیار محسوس است. در این میان مایکروسافت به همراه Windows Server 2008 R2 به معرفی یک فناوری راه‌دور بر پایه IPv4‌ اقدام کرده که نام آن رنام( DirectAccess)  است. این راه‌حل به کاربران اجازه می‌دهد تا از هر نقطه‌ای به منابع IPv6 سازمان خود دسترسی داشته و از همه مهم‌تر این کار را از طریق بستر اینترنت IPv4 انجام دهند.