توضیحات

فهرست مطالب
فصل اول: کلیات
۱-۱- مقدمه
۱-۲-تاریخچه طبقه بندی
۱-۳-روشهای طبقه بندی
۱-۴- گروه‌های بزرگتر از گونه
۱-۵-صفات و اشکال مختلف برای تشخیص گروههای جانوری
۱-۶- مشکلات طبقه بندی
فصل دوم: پستانداران
۲-۱- مقدمه
۲-۲- پستانداران
۲-۲-۱- مرغ سانان
۲-۲-۱-۱-تعیین سن شترمرغ ها
۲-۲-۲- کیسه داران
۲-۲-۳-پستانداران جفت دار
۲-۲-۳-۱-راسته حشره خواران
۲-۲-۳-۲-  راسته جوندگان
۲-۲-۳-۲-۱-روش تعیین سن خوکچه هندی
۲-۲-۳-۲-۲-روش تعیین سن موش خانگی
۲-۲-۳-۳- راسته خرگوشان
۲-۲-۳-۳-۱-تعیین سن خرگوش ها
۲-۲-۳-۴- راسته خفاشان یا پستانداران پرنده
۲-۲-۳-۵- راسته گوشت خواران
۲-۲-۳-۵-۱- سگ سانان و کفتارسانان
۲-۲-۳-۵-۱-۱-در تشخیص سن سگ از تغییرات زیر استفاده میشود
۲-۲-۳-۵-۲-  گربه سانان
۲-۲-۳-۵-۲-۱-تعیین سن گربه ها
۲-۲-۳-۶-راسته وال ها
۲-۲-۳-۶-۱-تعیین سن دلفین ها
۲-۲-۳-۷-راسته فیل ها
۲-۲-۳-۷-۱-روش تعیین سن فیل ها
۲-۲-۳-۸-راسته بی دندان ها
۲-۲-۳-۹-راسته نخستی ها
۲-۲-۳-۹-۱-تعیین سن اورانگوتان
۲-۲-۳-۱۰-راسته سم داران (مثل اسب ، خر ، گاو و گوسفند)
۲-۲-۳-۱۰-۱-تعیین سن اسب
۲-۲-۳-۱۰-۲-تعیین سن گاو
فصل سوم: دوزیستان
۳-۱- دوزیستان
۳-۱-۱-ویژگیهای اختصاصی
۳-۱-۲-دو زیستان را به سه گروه تقسیم می کنند
۳-۱-۲-۱- دوزیستان بی دست و پا
۳-۱-۲-۲- دوزیستان دم دار یا سمندر ها
۳-۱-۲-۳- دوزیستان بی دم (قورباغه و وزغ ها)
۳-۱-۲-۳-۱- تعیین سن قورباغه
فصل چهارم: پرندگان
۴-۱- پرندگان
۴-۲-سن پرندگان را با استفاده از موارد زیر می توان تعیین کرد
۴-۳-رده بندی پرندگان
۴-۳-۱-راسته: گنجشک سانان، مانند مرغ عشق
۴-۳-۱-۱-تشخیص سن مرغ عشق
۴-۳-۲-پرندگان راسته غاز سانان‏‎‏
۴-۳-۳-پرندگان راسته آبچلیک سانان‏‎‏
۴-۳-۱-۱-تعیین سن کاسکو
فصل پنجم:خزندگان
۵-۱- خزندگان
۵-۲- تکامل مهره داران از اجدادشان
۵-۳-مشخصات عمومی
۵-۴-رده خزندگان
۵-۴-۱-تعیین سن تمساح
۵-۴-۲-مارمولک ها
۵-۴-۳-لاک پشتها
۵-۴-۳-۱-تعیین سن لاک پشتها
۵-۴-۴-مارها
۵-۵-خزندگان به دلائل زیر از دوزیستان کاملتر هستنند
فصل ششم:  آبزیان
۶-۱-آبزیان
۶-۱-۱-استخوانی
۶-۱-۲- غضروفی
۶-۱-۳-بی آرواره ها
۶-۲-تعیین سن ماهیان
فصل هفتم:  نتیجه گیری
۷-۱-نتیجه گیری
منابع

۱-۱- مقدمه

منشا تکاملی جانوران نامشخص است. دراشتقاق یافتن آنها از آغازیان عالی ، تقریبا تردیدی وجود ندارد. اما در حال حاضر ، تعیین گروهی از آغازیان که اجداد مستقیم جانوران بوده‌اند، غیر ممکن است. بر اساس فرضیه‌های ابتدایی ، جانوران از پروتوزوئرها حاصل آمده‌اند. بیشتر جانوران مانند اغلب گیاهان ، دارای ساختمان پر سلولی و پیچیده‌ای هستند که به ترازهای اعضا و دستگاهها می‌رسد. تراز ساختمانی ، نوع تقارن دستگاه گوارشی در مجموع شکلهای اساسی و گوناگونی در جانوران پدید می‌آورند.
هر کس فقط با قسمت کوچکی از جانوران شناخته شده می‌تواند آشنا باشد. چون در جانور شناسی یک هدف عبارت از بدست آوردن دورنمایی از مجموعه سلسله جانوری است، از اینرو برای بررسی کلی وسایلی برای گروه بندی جانوران لازم است. و وظیفه فوق به عهده یک شعبه از جانور شناسی است که طبقه بندی جانوری (Classification Zoology) نام دارد.

۱-۲-تاریخچه طبقه بندی

ارسطوی یونانی (۳۸۰ – ۳۲۲) قبل از میلاد که پدر جانور شناسی نام دارد، نشان داد که چگونه می‌توان جانوران را بر حسب صفات اختصاصیشان گروه‌بندی کرد و سایر اشخاص از روی نوشته‌های او که بر جای مانده است طبقه بندیهایی را ارائه کرده‌اند. این طرز طبقه بندیها در حدود ۲۰۰۰ سال پا برجا بود. جان دی انگلیسی در سال ۱۷۰۵ ، اولین زیست شناسی بود که درباره گونه‌های جانوری تصور تازه‌ای داشت. کارلوس لینه (۱۷۷۸ – ۱۷۰۷) کسی بود که برای طبقه‌ بندی و نامگذاری نوین ، پایه‌گذاری صحیحی کرد. وی با تقسیمات بزرگ و کوچک سلسله جانوری را از بالا تا پایین یعنی گونه‌ها طبقه بندی کرد.

۱-۳-روشهای طبقه بندی

طبقه بندی جانوران بر پایه صفات (Character) یا خصوصیات ارثی آنها می‌باشد. اینها عبارتند از: اشکال و کیفیت ساختمانی ، خارجی یا داخلی ، مرئی و همچنین اندازه ، ابعاد و رنگ طبیعی. هرگاه صفتی بطور دائم با صفات دیگر توام باشد، بیشتر سودمند است. صفات تطابقی یا سطحی غالبا برای تشخیص و بازشناختن گروههای کوچک مفید است، ولی کیفیات اساسی یا عمیق ساختمانی ، گروههای بزرگتر را مجزا و متمایز می‌سازد.

اولین هدف طبقه بندی ، راحتتر کردن کار است. ولی هدف مهمتر جای دادن و مرتب کردن جانوران در گروههایی می‌باشد که مناسبات و روابط مفروض و مورد استنباط آنها را نشان بدهد. طریق نوین یا سیستم طبیعی طبقه بندی ، تمام اطلاعات و مفروضات موجود را از لحاظ ساختمان ، فیزیولوژی ، جنین شناسی، انتشار و یا توزیع و سایر کیفیات بکار می‌برد. هرگاه با صفاتی چند یا بسیار مشخص و متمایز می‌شود. طبقه بندی طبیعی بر اساس تئوری تکامل است و کوشش می‌کند که روابط خونی و شجره نسبی سلسله جانوری و تقسیمات آن را روشن و موجه سازد.

۷-۱-نتیجه گیری

اگرچه جانوران برای نشان دادن سن خود شناسنامه ندارند اما برای مشخص کردن سن واقعی آنها نیز نشانه‌های خاصی وجود دارد که با آگاهی از این نشانه‌ها می‌توان سن‌شان تخمین زد. از حدود یک دهه پیش صدفی به اسم «مینگ» با سن ۴۰۵ سال به ثبت رسید و پس از آن نیز لاک‌پشتی با نام «جاناتان» به عنوان مسن‌ترین جاندار روی خشکی معرفی شد اما سوال اصلی اینجاست که سن این جانوران چگونه تخمین زده می‌شود؟
در واقع تعیین سن این جانوران آنقدرها هم دشوار نیست. به عنوان مثال بر روی پوسته صدف «مینگ» مانند سایر صدف‌ها هر سال حلقه‌هایی مشابه حلقه‌های تنه درختان شکل می‌گیرد که هر یک از این حلقه‌ها معرف یک سال از عمر صدف است.
گاهی در مراجعات به کلینیکهای دامهای کوچک و …. از دامپزشکان خواسته میشود که سن سگ توسط وی مشخص شود.  این امر در موارد قضایی، واکسیناسیون یا در سگهای بی صاحب اهمیت بیشتری پیدا میکند. اگرچه تشخیص دقیق سن تقریبا غیر ممکن میباشد مخصوصا در سنین بالاتر ولی تخمین حدود آن امکان پذیر میباشد و در حیواناتی که خرید و فروش میشود، همچنین در حیوانات بیماری که صاحب آن سن حیوان خود را نمی داند در تشخیص بیماری اهمیت زیادی دارد.